ยังมีแรงให้หวังอีกนานเท่าไร
รักที่หล่อเลี้ยงไว้ ด้วยรอยน้ำตา
นาฬิกาของหัวใจ ที่ยอมแต่เธอเรื่อยมา
ใกล้หมดเวลาลงไปทุกที
ทรมานรู้ไหม ใจคนที่รอ
นานวันยิ่งทดท้อ รอเธอเข้าใจ
คนคนหนึ่งซึ่งรักเธอ ยอมให้เธอทั้งใจ
แล้วเมื่อไร เธอจะมาเหลียวแล
รอเธอได้แค่นี้ ได้แค่นี้แค่ที่มีลมหายใจ
หนึ่งชีวิตฝากให้เธอไว้ แต่ทำไมเธอนั้น
ไม่เคยหันมาให้ความสำคัญ
กับชีวิตที่ฉันพร้อมแลกทุกอย่าง
แค่เพียงต้องการ ให้เธอมองและรักฉันบ้างได้ไหม
คงมีแรงให้หวัง อีกนานเท่านาน
หากเพียงเธอหล่อเลี้ยงฉัน ด้วยรักของเธอ
วันเวลาที่เหลืออยู่ กับใจที่บ่นเพ้อ
แค่อยากให้เธอเพียงเข้าใจฉันที
รอเธอได้แค่นี้ ได้แค่นี้แค่ที่มีลมหายใจ
หนึ่งชีวิตฝากให้เธอไว้ แต่ทำไมเธอนั้น
ไม่เคยหันมาให้ความสำคัญ
กับชีวิตที่ฉันพร้อมแลกทุกอย่าง
แค่เพียงต้องการ ให้เธอมองและรักฉันบ้างได้ไหม
รอเธอได้แค่นี้ ได้แค่นี้แค่ที่มีลมหายใจ
หนึ่งชีวิตฝากให้เธอไว้ แต่ทำไมเธอนั้น
ไม่เคยหันมาให้ความสำคัญ
กับชีวิตที่ฉันพร้อมแลกทุกอย่าง
แค่เพียงต้องการ ให้เธอมองและรักฉันบ้างได้ไหม
รอเธอได้แค่นี้ ได้แค่นี้แค่ที่มีลมหายใจ
หนึ่งชีวิตฝากให้เธอไว้ แต่ทำไมเธอนั้น
ไม่เคยหันมาให้ความสำคัญ
กับชีวิตที่ฉันพร้อมแลกทุกอย่าง
แค่เพียงต้องการ ให้เธอมองและรักฉันบ้างได้ไหม
แค่เธอมองและรักฉันบ้างได้ไหม